Upierzenie barwy sarniej jest wręcz płowe, znacznie jaśniejsze od dzikiej z jasnymi piórami na głowie z jaśniejszą szyją i żółtym dziobem u samicy. Kaczor ma delikatnie zaznaczone płowo-brunatne paski okolicy głowy miedzy okiem a dziobem i płowo-brunatne gardło. Pierś kasztanowa, spód ciała i bokówki perłowoszare. Jest to odmiana razem ze srokatą, kiedyś bardzo liczne występująca na polskich podwórkach. Do utrzymania tych cech barwnych nie potrzeba ostrej selekcji. W obecnych czasach bardzo rzadko występujące z uwagi na krzyżowanie i kupowaniae kacząt towarowych w wylęgarniach. Kaczki sarnie dużo cześciej podejmują się samodzielnego wysiadywania jaj i są bardzo opiekuńczymi matkami odważnie broniącymi swojego potomstwa. Kształt ciała, głośność i zachowanie jest identyczne jak innych odmian barwnych kaczek staropolskich.